Ik heb iets bedacht. En ik weet niet of hetgeen wat ik bedacht heb is leuk is, dat het gaat werken, of dat het niet al lang bestaat, maar goed, zoals het welbekende gezegde luidt: niet geschoten is altijd mis. Dus daar gaan we. Ik zal mijn miraculeus goede ideeën hieronder even kort toelichten in de vorm van een nietszeggend verhaaltje. Hou je vast. Komt ‘ie.

Begin vorige week voelde ik mij uitermate ellendig. Ik worstel al zo lang ik me kan herinneren met mijn mentale gezondheid, maar wist hier stiekem de laatste paar maanden behoorlijk goed mee om te gaan. Het ging, om een toepasselijk liedje van Paul Sinha te citeren ‘’eigenlijk wel lekker met me’’ (Doe ff opzoeken. Paul Sinha – Eigenlijk Wel. Goeie shit). Maar toen kwam daar de verplichte quarantaine en zo kwam het ook dat ik mij behoorlijk lamlendig begon te voelen. Het hele leven leek ineens uitzichtloos. Geen biertjes meer drinken met vrienden. Geen biertjes meer drinken in de kroeg. Geen biertjes meer drinken na werktijd want ik heb even geen werk. Geen biertjes meer drinken om te vieren dat ik een tentamen heb gehaald want de tentamens gaan niet door (Wel een leuke bijkomstigheid, ik hoef er dus ook even niet voor te leren. Niet dat ik dat altijd nou heel erg fanatiek doe, maar positief blijven is cruciaal in deze tijd). Geen biertjes meer drinken om het weekend in te luiden want heel de week voelt eigenlijk als weekend. Kortom, het enige wat ik kan doen is helemaal moederziel alleen biertjes drinken. En laat ik nou net een verschrikkelijke hekel hebben aan alleen zijn. En dan voorál moederziel.

Natuurlijk zie ik in dat het noodzakelijk is om thuis te blijven en om de komende maanden even niet te socializen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb ook Zondag met Lubach gezien. Maar zo heel af en toe dan heb ik het er stiekem toch een beetje moeilijk mee. Zo ook dus vorige week. Ik heb toen een blogje getypt die ik, godzijdank, niet geplaatst heb. Want wat een deprimerend gebrabbel was dat, zeg. Niet te doen. De reden waarom ik deze blog überhaupt begonnen ben, het positief benaderen van al mijn avonturen, was ver te zoeken. Maar omdat ik nu dus vrij weinig avonturen beleef die ik vervolgens dan weer positief kan gaan benaderen wist ik even niet zo goed waar ik dan over kon gaan schrijven. En toen schoot het me ineens te binnen. In een vlaag van verstandsverbijstering kreeg ik ineens het beste idee óóit. Namelijk, het opstellen van een quarantaine bucketlist. Deze wil ik afgewerkt hebben vóór 28 april. Telkens als ik iets van deze lijst heb gedaan dan zal ik jullie verblijden met een uitgebreid verslag, soms voorzien van foto’s en video’s. De lijst die ik in elkaar heb weten te flansen vind je hieronder, met soms een korte toelichting. Bedankt voor het lezen, en hopelijk tot snel!

• Leren schaken
  Dit staat ook op mijn normale bucketlist. Lijkt me werkelijk echt fantastisch om te kunnen.
• Nemo leren op een belletje te drukken voor een brokje
  Iemand vertelde me dat haar kat dit kon. Ik werd jaloers. Nemo kan dit ook aan het einde van quarantaine. Dat verzeker ik jullie bij dezen.
• Een fietsband leren plakken
  Mijn achterband is zeker al een paar weken lek dus die moet ik even gaan plakken. Ik heb alleen dus geen idee van hoe je een fietsband moet plakken. Wordt leuk.
• Een week lang vegan eten
  Ik denk erover na om vegetarisch te gaan eten. Vegan eten lijkt me wel een leuke uitdaging.
• Hardlopen
  Heb dit wel eens geprobeerd maar vond het verschrikkelijk. Maar, sommige dingen verdienen een 2e kans. Of een 18e, in mijn geval.
• Een vlog maken
  Roep best vaak dat ik vlogger wil worden. Lijkt me wel geinig om een keer te proberen.
• ‘Black Stories’ spelen via een videogesprek
• Een fotoboek maken
  

Ik vind dit zelf wel een mooi begin. Wordt vervolgd.